Aşk Ölmez Biz Ölürüz

Oldukça yoğun bir sabah.. Tahminen saat 8:30 da seksenlerinde,yaşlı bir adam başparmagındakı dikişleri aldırmak üzere içeri girdi. Çok acelesi olduğunu söyledi, zira saat tam 9:00 da bir randevusu varmış. Onun canlı titreşimlerini hissettim adeta ve kendisine oturmasını söyledim.
Çünkü tedavisinin bitmesi ve onun birisini görmesi enazından
bir saat sürerdi. Saatine baktığını görünce, başka bir hastam da
olmadığı için yarası ile ben meşgul oldum. Tetkik ettigimde
yaranın çok güzel iyileştiğini görünce doktorlardan birisine
bantlari açmasını ve yeniden sarmasını söyledim. Yaranın tedavisi
esnasında konuşmaya başladık.Bu kadar acelesi olduğuna göre acaba bu sabah bir doktorla mı randevusu olduğunu sordum. Bana hayir diye cevap verdi. Bakımevine gidip eşi ile kahvaltı etmek için acelesi olduğunu
söyledi. O zaman eşinin sıhhatinin nasıl olduğunu sordum. orada
uzun bir süredir kaldığını ve Alzheimer hastalıgının bir kurbanı
olduğunu nakletti. Konuşurken yarasını da sarmış bulundum ve
karısı onu beklerken biraz da geç kalmış olmasından dolayı acaba
eşiniz endişe duyar mı dedim.Beş seneden beri onun kim olduğunu bile bilmediğini ve kendisini tanımadığını söyledi. Şaşırmıştım. ''sizi tanımadığı halde yinede her sabah onu görmeye mi gidiyorsunuz?" .elimi okşayarak
gülümsedi. '

'O beni tanımıyor ama ben halen onun kim olduğunu
biliyorum" dedi

way çok güzel yaaaa